Ο Στυλιανός Αττεσλής, ο αποκαλούμενος και «Δάσκαλος» αλλά και «Μάγος του Στροβόλου» ήταν Έλληνας Κύπριος αποκρυφιστής και εσωτερικός θεραπευτής, Γεννήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 1912 στην Κύπρο και πέθανε στις 26 Αυγούστου 1995 στην Λευκωσία, στο Στρόβολο όπου και έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του Μορφωμένος στη Κύπρο αλλά και στο εξωτερικό εργάστηκε στο Κρατικό Τυπογραφείο ενώ πέρασε επίσης μερικά χρόνια και στην Αφρική. Για δεκαετίες δίδάσκε και προσπαθώντας να αφυπνήσει τους ανθρώπους από την πνευματική τους ύπνωση, ενώ ήταν έτοιμος να βοηθήσει ακόμη και να θεραπεύσει οποτεδήποτε, τον οποιοδήποτε του το ζητούσε, Καθ‘ όλη τη διάρκεια της ζωής του ο Αττεσλής έδειχνε ενδιαφέρον για τη μουσική και τη σύνθεση (βιολί και πιάνο), την ποίηση το γράψιμο, την ζωγραφική, την κηπουρική και την μελέτη των διαφόρων γλωσσών. Ο «Δάσκαλος» οργάνωσε γύρω του ένα κύκλο από έμπιστους μαθητές, τους οποίους και ονόμαε «Ερευνητές της αλήθειας». Έγραψε διάφορα βιβλία ενώ υπάρχουν και διάφορα έργα από μαθητές του βασισμένα στις πρακτικές και τις θεραπείες του «Δασκάλου» τους. Ο Κυριάκος Γ. Μακρίδης έγραψε τρια βιβλία για τον Αττεσλή, γραμμένα στα Αγγλικά, βοηθώντας πάρα πολύ στην αύξηση της αποδοχής του και της φήμης του. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ήρθαν να τον συναντήσουν στη «Στοά» άνθρωποι από όλο τον κόσμο για να ακούσουν τις διαλέξεις του και να βρουν γιατριά που ζητούσαν.
Βιβλία του
The Parables and Other Stories (1991)
The Esoteric Teachings: A Christian Approach to Truth (1992)
The Esoteric Practice: Christian Meditations and Exercises (1994)
The Symbol of Life (Das Symbol Des Lebens) (1998)
Joshua Immanuel the Christ: His Life on Earth and His Teaching (2001)
Words of Truth (2010)
Stylianos Atteshlis (Στυλιανός Αττεσλής, known as Daskalos) (1912–1995) was a Greek Cypriot mystic and healer who was born on December 12, 1912 in Cyprus where he spent most of his life. He was a mystic from Strovolos, Cyprus. Educated in Cyprus and abroad, he pursued a career in the Cyprus Government printing office, but he also spent some years in Africa. For seventy years he had been teaching, trying to wake people out of their spiritual slumber. Although he was ready to help and heal wherever and whenever was needed. He set up the circle, «The Researchers of Truth.» The series of books which have been published are based on practice and meditation of Atteshlis (Daskalos). Daskalos is the Greek word for teacher. Kyriacos C. Markides wrote three books about him: The Magus of Strovolos, Homage to the Sun, and Fire in the Heart. In these books, Atteshlis was given the alias Spyros Sathi. Although Daskalos became widely known outside Cyprus through the books written by Markides it appears that Atteshlis wanted to make it known that he had severed his relationship with Markides. Throughout his life Daskalos enjoyed composing and performing music (violin and piano), writing poetry, painting, gardening and studying languages. He is the author of a number of books. In the last years of his life, people from all over the world came to Stoa in Strovolos to hear his lectures and seek healing. On August 26, 1995, Atteshlis died in Cyprus.
Ο Ρόδης Κανακάρης – Ρούφος (1924-1972) ήταν Έλληνας διπλωμάτης και συγγραφέας, που ανέπτυξε σημαντική αντιστασιακή δράση κατά τη διάρκεια της Χούντας των Συνταγματαρχών ενώ υπηρέτεση και υποπρόξενος στη Λευκωσία (1954-1958).
Στη διάρκεια της Κατοχής εντάχθηκε στην οργάνωση Ιερά Ταξιαρχία καθώς και στη ΡΑΝ(Ρωμυλία-Αυλών-Νήσοι), ερχόμενος σε σύγκρουση με τα μέλη της ΕΠΟΝ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Υπήρξε στενός φίλος του Κίτσου Μαλτέζου, η δολοφονία του οποίου τον σημάδεψε. Το 1944 εντάχθηκε στον Ιερό Λόχο του Εθνικού Συνδέσμου Ανωτάτων Σχολών (ΕΣΑΣ) και εν συνεχεία στον Εθνικό Δημοκρατικό Ελληνικό Σύνδεσμο (ΕΔΕΣ) του Ναπολέοντα Ζέρβα. Το 1949 εισήλθε στο διπλωματικό σώμα. Υπηρέτησε ως διπλωματικός εκπρόσωπος στη Βιέννη (1952 – 1954), τη Λευκωσία (1954 – 1956) και το Παρίσι (1960 – 1964). Στη διάρκεια της θητείας του στο Παρίσι γράφτηκε στη Σορβόννη για εκπόνηση διδακτορικής διατριβής, την οποία δεν ολοκλήρωσε. Το 1967 υπηρετούσε στην κεντρική υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών φέροντας τον βαθμό του Συμβούλου Πρεσβείας Α΄. Με την εγκαθίδρυση της Χούντας των Συνταγματαρχών, αφού πρώτα εισηγήθηκε, χωρίς επιτυχία, στους συναδέλφους του να παραιτηθούν ομαδικά, ζήτησε εξάμηνη άδεια, για να απολυθεί από τη Χούντα οριστικά το 1969 λόγω αυτογνωμόνου απουσίας εκ της υπηρεσίας.
Ως υποπρόξενος στη Λευκωσία συνεργάστηκε με τον Γεώργιο Γρίβα -Διγενή, με τον οποίο διατηρούσε τακτική αλληλογραφία, καθώς και με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, με τον οποίο συνεργάστηκε εντατικά κατά τις διαπραγματεύσεις με τον Άγγλο κυβερνήτη της Κύπρου, σερ Τζων Χάρντιγκ, διαμορφώνοντας σε μεγάλο βαθμό την τακτική του Μακαρίου. Υποστηρίζεται από πολλούς ότι ήταν αυτός που εισηγήθηκε στον Μακάριο να ζητήσει την παραίτηση του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας, Σπύρου Θεοτόκη από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Τον Μάρτιο του 1959, αν και τοποθετημένος στην Αθήνα, θα κληθεί να λάβει μέρος στην επιτροπή στο Λονδίνο που είχε συγκληθεί να επεξεργαστεί τις λεπτομέρειες της συμφωνίας της Ζυρίχης, παραμένοντας εκεί μέχρι και τον Απρίλιο του 1960.
Μετά την απόλυσή του από το δικτατορικό καθεστώς της 21ης Απριλίου, ο Ρόδης Ρούφος συμμετείχε στην κίνηση των 18, η οποία διαμαρτυρόταν για την υποχρεωτική δημοσίευση έργων τους από τη Χούντα στις λογοκριμένες εφημερίδες, ζητώντας παράλληλα αποκατάσταση της ελευθεροτυπίας, καθώς και στην Εταιρεία Μελέτης Ελληνικών Προβλημάτων (ΕΜΕΠ), που απαγορεύθηκε στη συνέχεια από το καθεστώς. Υπήρξε επίσης, μαζί με τον Στρατή Τσίρκα, εμπνευστής των Δεκαοχτώ Κειμένων, που εκδόθηκαν τον Ιούλιο του 1970. Τον επόμενο χρόνο ακολούθησε η έκδοση των δύο τόμων των Νέων Κειμένων, με συμμετοχή πάλι του Ρόδη Ρούφου. Τα κείμενα αυτά στρέφονταν κατά της Χούντας, αποτελώντας έτσι μια από τις πρώτες συγκροτημένες διαμαρτυρίες διανοουμένων.
Απεβίωσε στο Κολωνάκι, στις 12 Οκτωβρίου το 1972, σε ηλικία 48 ετών, έχοντας προσβληθεί από καρκίνο, και ενταφιάστηκε στο Α΄ νεκροταφείο Αθηνών. Ήταν παντρεμένος με την Αριέττα Σκαναβή, με την οποία απέκτησαν δύο γιους, τον Λουκά, δικηγόρο, και τον Θάνο, μουσικό. Τρία χρόνια μετά τον θάνατό του η ελληνική πολιτεία τον τίμησε με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικος για την αγωνιστική του δράση.
Συγγραφικό έργο
Παράλληλα με τη διπλωματική του σταδιοδρομία ανέπτυξε συγγραφική δραστηριότητα εκδίδοντας αρκετά μυθιστορήματα. Στην ελληνική πεζογραφία εμφανίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’50 με την τριλογία Χρονικό μιας σταυροφορίας, που αφορά την περίοδο της αντίστασης στη διάρκεια της Κατοχής. Περιλαμβάνει τα μυθιστορήματα Η ρίζα του μύθου (1954), Πορεία στο σκοτάδι (1955) και Η άλλη όχθη (1958), μέσα από τα οποία περιγράφεται η Εθνική Αντίσταση και ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος από την οπτική γωνία της δεξιάςαστικής παράταξης. Στο μυθιστόρημα «ΗΧάλκινη Εποχή» (1960), δημοσιευμένο πρώτα στα αγγλικά υπό τον τίτλο The Age of Bronze, περιγράφει την πάλη των Ελλήνων της Κύπρου κατά της αγγλικής αποικιοκρατίας και ήταν η απάντησ του Ρούφο στο Λώρενς Ντάρελ και το βιβλίο του «Bitter Lemons».
Επίσης, ασχολήθηκε με άλλα είδη λογοτεχνίας, όπως δοκίμια, ποίηση και μεταφράσεις. Στη διάρκεια της δικτατορίας υπήρξε ένα από τα μέλη της αντικαθεστωτικής εκδοτικής ομάδας. Το 1970 κυκλοφόρησε στην Ελβετία ανώνυμα στα γαλλικά το έργο του Vérité sur la Grèce, που καταγγέλλει το καθεστώς της Ελλάδος, έργο που κυκλοφόρησε και στην Αγγλία σε μετάφραση του Ρίτσαρντ Κλογκ (Richard Clogg) με τίτλο Inside the Colonels’ Greece, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. Την ίδια εποχή πήρε μέρος και στις συλλογικές εκδόσεις Δεκαοχτώ κείμενα (1970), Νέα Κείμενα (1971) και Νέα Κείμενα 2 (1972). Πολλά επίσης κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά όπως Νέα Εστία, Κυπριακά Γράμματα, Η Συνέχεια και Εποχές.
Στα πρώτα του έργα υπέγραφε με το ψευδώνυμο Ρόδης Προβελέγγιος, διότι πίστευε, λανθασμένα, ότι ως διπλωματικός υπάλληλος δεν επιτρέπεται να δημοσιεύει βιβλία με το όνομά του. Για τη συγγραφική του δραστηριότητα τιμήθηκε με το Βραβείο των Δώδεκα, με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος και με το Βραβείο Κώστα Ουράνη (το 1956 για το έργο του Πορεία στο σκοτάδι). Περισσότερο ολοκληρωμένο λογοτεχνικά έργο του θεωρείται το αλληγορικό μυθιστόρημα Οι Γραικύλοι (1967).
Mετά τον θάνατό του, οι κληρονόμοι του εξέδωσαν τον τόμο Επιλογή, με ανέκδοτα λογοτεχνικά του κείμενα.
Έργα
Χρονικό μιας σταυροφορίας [τρεις τόμοι: Η ρίζα του μύθου (1954), Πορεία στο σκοτάδι (1955), Η άλλη όχθη (1958)]. Αναθεωρημένη έκδοση: Κέδρος (1972). Επανέκδοση: εκδ. Ωκεανίδα (2004). Νέα έκδοση της μυθιστορηματικής τριλογίας για την Κατοχή και την Αντίσταση, από τις εκδόσεις Εστία,( 2015).
Η Χάλκινη Εποχή. Το μυθιστόρημα του Κυπριακού Αγώνα (1960). Επανέδοση από το Βιβλιοπωλείον της Εστίας (1980, 1999), και τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη (2008). Ανεθεωρημένη έκδοση με ανέδοτο υλικό από το Βιβλιοπωλείον της Εστίας (2011).
Η μέρα της κρίσης (1957). Θέατρο.
Οι Γραικύλοι. Ιστορικό μυθιστόρημα (1967). Επανέδοση από τις εκδ. Ίκαρος (1967), τις εκδ. Ωκεανίδα (1999) και τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη (2008).
Οι μεταμορφώσεις του Αλάριχου (1971). Δοκίμια.
Επιλογή 1 (1973). Κέδρος.
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
Δεκαοχτώ κείμενα, Κέδρος (1970, 1994)
Νέα Κείμενα, Κέδρος (1971)
Νέα Κείμενα 2, Κέδρος (1972)
Μέρες του ποιητή Κ. Π. Καβάφη, Ευθύνη (2006)
Μεταφράσεις
Λόγγος, Δάφνης και Χλόη. Ίκαρος (1970), Διάττων (2008)
Ξενοφώντος, Ελληνικά, Ωκεανίδα (2000, 2005). Αποσπάσματα της μετάφρασης αυτής και στο: Αρχαίοι Έλληνες ιστοριογράφοι. Κείμενο με παράλληλες μεταφράσεις. Διδακτικό εγχειρίδιο της Α΄ Γενικού Λυκείου, Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων (2011)
Γεννήθηκε στη Γιαλούσα της Κύπρου. Φιλόλογος – Ιστορικός, Δημοσιογράφος. Αρχισυντάκτης – αρθρογράφος εφημερίδων της Λευκωσίας, συνεργάτης εφημερίδων Αθηνών και Θεσσαλονίκης και ραδιοτηλεοπτικών δικτύων Κύπρου και Ελλάδας. Συγγραφέας 48 βιβλίων, φιλολογικών, ιστορικών, μυθιστορημάτων και δραματικών θεατρικών έργων, χιλιάδων άρθρων, ερευνών, μελετών και 20 ταινιών.
Τιμήθηκε από Προέδρους της Δημοκρατίας για το συγγραφικό του έργο. Ως άξιος της πατρίδος από τον Διγενή για την αγωνιστική προσφορά του στην πατρίδα. Από το ΣΙΜΑΕ ( Υπ. Παιδείας και Πολιτισμού ) με το μετάλλιο Ελευθερίας. Από οργανωμένα σύνολα στην Κύπρο και την Ελλάδα. Πρόεδρος του Συνδέσμου Πολιτικών Κρατουμένων της ΕΟΚΑ.
Βραβεύτηκε με Πρώτο Διεθνές Βραβείο σε πανελλήνιο διαγωνισμό για το μυθιστόρημά του « ΜΑΡΚΟΣ ΒΡΑΝΑΣ Ο Εκδικητής της Σμύρνης». Με Πρώτο Διεθνές Βραβείο για το θεατρικό του έργο «Το Χρέος». Με Πρώτο Βραβείο σε παγκύπριο διαγωνισμό για το θεατρικό « Μάρκος Δράκος». Με Πανελλήνια διάκριση για το ιστορικό του έργο : « Κύπρος 800 χρόνια Αντιστάσεων. ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΣΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ. Οι Κύπριοι στην Επανάσταση του 1821». Το 2011 βραβεύτηκε το θεατρικό του έργο : Φωνές από την Αγχόνη.
Μέλος Διεθνών Ενώσεων Συγγραφέων. ΄Εργα του μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες.
Μέγα μέρος του Ιστορικού Αρχείου Γιάννη Σπανού παραχωρήθηκε στην ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου Κύπρου για τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ. Πρόκειται, κυρίως, για μαγνητοφωνημένες συνομιλίες σε θέματα του απελευθερωτικού αγώνα και ραδιοτηλεοπτικές συνεντεύξεις ή οπτικογραφημένες παρουσιάσεις ιστορικών γεγονότων και ανθρώπων. Ακόμα περιέχονται επετειακές εκπομπές και έρευνες, δημοσιευμένες μελέτες, ταινίες ιστορικών ντοκιμαντέρ κ.ά. Σειρά εκπομπών δόθηκε στο Ιστορικό Αρχείο Γιάννη Σπανού που λειτουργεί στο Μουσειακό χώρο των Κρατητηρίων Κοκκινοτριμιθιάς αλλά και γκραβούρες και χειρόγραφα από το ιστορικό έργο του συγγραφέα « Κύπρος 800 χρόνια Αντιστάσεων. ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ στους ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ. Οι Κύπριοι στην επανάσταση του 1821». Από το ίδιο έργο, προϊόν πολυετών ερευνών στα Αρχεία της Εθνικής Βιβλιοθήκης Αθηνών, στην Εθνική Βιβλιοθήκη, σε Μουσεία όπως το Λεβέντιο Λευκωσίας και βιβλιοθήκες της Κύπρου, εμπλουτίζεται η ιστοσελίδα “giannisspanos.com.cy”. Οι γκραβούρες που ακολουθούν είναι εμπνευσμένες από την πρώτη εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο το 1570 – 71, με γεγονότα από την πολιορκία και τη σφαγή της Λευκωσίας, από τη θυσία των χίλιων γυναικών που μεταφέρονταν στα χαρέμια αιχμάλωτες, την πυρπόληση του πλοίου αιχμαλωσίας από τη Μαρία Συγκλητική και την εντεκάμηνη αντίσταση της Αμμοχώστου, με κεντρική εικόνα την εκδορά του Βραγαδίνου. Στη συνέχεια εικόνες από την επανάσταση του 1821 και χειρόγραφα μεγάλων προσωπικοτήτων της εθνεγερσίας, για τους ηρωϊσμούς των Κυπρίων στον απολυτρωτικό ξεσηκωμό. Οι πηγές των προβαλλομένων εκτίθενται αναλυτικά στο προαναφερόμενο βιβλίο.
Βυθοσκόπιο 